Nerede o eski bayramlar!

Her bayram dillerden düşmez o cümle; "Nerede o eski bayramlar?"

Gencinden yaşlısına kadar herkes bunu söyler. Ama en çok da belli bir yaşın üstündekiler.

Kimilerinin özlemi o uzun bayramlaşma kuyruklarınadır. Malum artık böyle uzun uzun bayramlaşmaları görmek pek zor.

Kimileri çocukların yüzünde aylarca beklenen bayramın ve o harçlığın mutluluğunu özler.

Tabi bazıları eskilerin farklı eğlencelerini özler.

Bayram öncesi belki mahalledeki tek bakkaldan yapılan bayram alışverişleri de unutulmaz.

Tüm çocukların sabahlara kadar uyumayıp yeni elbiselerinin heyecanıyla dolduğu o günler de artık neredeyse yok gibi.

Bayram günleri oyun günleriydi bir zamanlar. Tabi dışarda, bilgisayar başında değil.

Anneler ablalar akrabalar hep birlikte en güzel yemekleri hazırlarlardı bayram için.

Tüm akrabalar toplanırdı. Aynı evde aynı özlemle.

Büyüklerin ellerinden öpülürdü, küçüklerin gözlerinden.

En yeni elbiseler en fiyakalı ayakkabılar giyilirdi.

Çocuklar yeni giysilerini büyük bir sevinçle birbirlerine gösterirdi.

Küçük tatlıcılar da bayram ederdi. Onların ki çifte bayramdı.

Ve bunun gibi daha bir çok şey özleniyor şimdi. Kimileri hala unutulmayıp devam ettirilse de, bazılarımız yine de eski bayramların tadını özlüyor.

Ve hala söyleniyor her bayramda aynı sözler: "Nerede o eski bayramlar?"